| Urodził
się 28 listopada 1942 roku w Mizoczu na Wołyniu. Po wojnie zamieszkał wraz
z rodzicami we Wrocławiu, a następnie w Poznaniu. W 1961 r. ukończył Liceum
Plastyczne i rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP. Kuż
w czasie studiów ujawnił się jego talent literacki i kabaretowy. W 1962
roku utworzył wraz z Adamem Kreczmarem i Janem Pietrzakiem kabaret Centralnego
Klubu Studentów Warszawy "Hybrydy". Dwa lata póĽniej został kierownikiem
literackim tego kabaretu.
Jako
literat debiutował w 1966 r. na łamach tygodnika "Szpilki" fraszkami pt.
"Warsztat filozoficzny", "O smutnych ludziach" i "Hasło". Kolejne wiersze,
satyry i teksty piosenek zaczęły pojawiać się na łamach "Szpilek" (1966,
1968, 1971-78, 1980-81) "Radaru" (1967-69,1971), "Płomyka" (1967-71, 1974-75),
"ITD." (1967-75).
Od
1964 roku współpracował z Programem III Polskiego Radia. Był współautorem
i wykonawcą bardzo popularnych audycji satyrycznych, m.in.: "Ilustrowanego
Magazynu Autorów", "Ilustrowanego Tygodnika Rozrywkowego" czy "Duetu liryczno-prozaicznego".
Za audycje satyryczno-rozrywkowe otrzymał w 1972 roku Złoty Mikrofon -
nagrodę przyznawaną przez redakcję tygodnika "Radio i Telewizja".
W latach
1968-80 Jonasz Kofta współtworzył z Adamem Kreczmarem i Janem Pietrzakiem
jeden z najbardziej popularnych kabaretów "Pod Egidą". Jego fascynacja
poezją była jednak silniejsza od woli uprawiania kabaretu politycznego,
dlatego też zaczął proponować nowe, wspaniałe przedsięwzięcia artystyczne
w szeroko rozumianej sztuce literackiej. Wielokrotnie uczestniczył w Festiwalu
Piosenki Polskiej w Opolu jako autor tekstów, wykonawca, kierownik literacki
i juror. Lubił występować też w klubach studenckich. Był idolem młodzieży
studenckiej, szukającej w piosence liryzmu, dobrej pointy, a przede wszystkim
tematów ważnych dla wszystkich: miłości i wolności.
Poza
tekstami piosenek i utworami satyrycznymi pisał libretta do musicali: "Oko.
Gra dla młodych" (muz. Maciej Małecki), "Kompot" (współautor: Bene Rychter,
muz. Robert Janowski, Robert Jaszewski, Wiesław Gala, Marcin Otrębski,
prapremiera w fabryce Norblina w Warszawie w 1983 r.), "Wielki świat" (współautor:
Wiesław Górnicki i Stefan Wenta, muz.: Jarosław Kukulski, premiera w Teatrze
Muzycznym w Gdyni w 1980 r.), "Achilles i miłość" - adaptacja sztuki "Achilles
i panny" Artura Marii Swinarskiego (współautor: Michał Sprusiński, muz.
Marek Sart, prapremiera w Teatrze Nowym w Poznaniu w 1977 r.) "Wielki Dodek.
Ballada o Adolfie Dymszy" (współautor: Witold Filler, prapremiera w Teatrze
Syrena w Warszawie w 1979 r.), "W zielonym Singapurze" ( współautor : Witold
Filler, wg Aleksandra Wertyńskiego, premiera w Teatrze Syrena w Warszawie
w 1988 r.).
Pisał
również utwory dramatyczne "Wątroba faraona", "Wojna chłopska" (prapremiera
światowa w 1978 r. w Stadtische Büne w Münster w Niemczech, prapremiera
polska w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu w 1979 r.), "Fachowcy,
czyli po prostu robota -Opera za złotych pięćdziesiąt" (współautor Stefan
Friedmann, prapremiera w Teatrze Współczesnym w Szczecinie w 1980 r.),
"Historia żołnierza. Baśń czytana, grana i tańczona" wg Charles'a Ferdinanda
Ramuza (muzyka Igor Strawiński, premiera w Teatrze Wielkim w Warszawie
w 1982 roku).
Wspólnie
ze Stefanem Friedmannem wydał w 1978 roku utwory satyryczne "Dialogi na
cztery nogi" oraz "Fachowcy" , a wraz z Andrzejem Dudzińskim w 1982 r.
"Księgę zdziwień". Na podstawie jego twórczości powstały widowiska telewizyjne:
"Psalm codzienny", "Na wszystkich dworcach świata" oraz "Blues-minus". |
